DB. Anonimowi Uzależnieni od Komputera są bezdochodowym zrzeszeniem ludzi, dla których głównym problemem stał się komputer. Są zdrowiejącymi uzależnionymi, którzy spotykają się regularnie, aby pomagać sobie nawzajem w utrzymywaniu komputerowej abstynencji bazując na Programie Anonimowych Alkoholików. Kolonia "Minecraft & Farma" to wakacje w stylu Minecraft na prawdziwej farmie ze zwierzętami!Przygody, budowanie, tworzenie, arcydzieła i konstrukcje z wykorzystaniem darów natury, eko zabawy.…. szczegóły. 1. 2. Wakacyjne wyjazdy na kolonie i obozy komputerowe to przede wszystkim nauka przez doskonałą zabawę. W programach budowa Pierwszym krokiem do tego, aby pomóc dziecku oderwać się od komputera czy telefonu, jest przede wszystkim zrozumienie jego punktu widzenia. Trudno jest skupić swoją uwagę na czymś innym, gdy mamy przed sobą niesamowicie interesujący, wirtualny świat, wzbudzający ogrom emocji, za którym na dodatek trzeba nadążyć i się w nim Wzmacniają postawy egoistyczne. Zaburzenia rytmu dobowego snu i czuwania, zaburzenia snu – mała ilość snu, bezsenność. Stałe poczucie zmęczenia fizycznego. Bierny odbiór treści pornograficznych przez małoletnich ( w trakcie kontaktów online 56% dzieci było uczestnikami rozmów o charakterze seksualnym). Już teraz sprawdź, jakie obozy letnie przygotowaliśmy dla Ciebie na zbliżający się sezon wakacyjny. Nasze obozy zostały przygotowane wyłącznie z myślą o dzieciach i młodzieży, zapewniając im rozwój i bezpieczeństwo. Niezależnie od tego, jaki obóz wybierzesz, jedno pozostaje niezmienne — niezapomniany i wyjątkowy czas spędzonych wakacji, który pozostanie w Twojej pamięci 18 marca 2018. 497. Hazardziści oraz osoby uzależnione od komputera mogą rozpocząć darmowe leczenie od zaraz w Ośrodku Terapeutycznym Nadzieja w Siedlcu pod Wrocławiem. Jest to ważna informacja, gdyż w ośrodkach publicznych osoby uzależnione od hazardu i komputera muszą czekać na terapię nawet kilka miesięcy. 5 porad dla uzależnionych od internetu + ubiór zimowy D opadł mnie komputerowo-internetowy leń, a przyczyniły się do niego dwie rzeczy. Po pierwsze, firma dostarczająca internet, ostatnimi czasy bardzo lubi robić przerwy w nadawaniu sygnału, które nieraz trwają cały dzień. NFZ zapłaci za terapię dzieci uzależnionych od technologii cyfrowych. Narodowy Fundusz Zdrowia poinformował w poniedziałek, że wspólnie z Ministerstwem Zdrowia, uruchomił program pilotażowy dla dzieci uzależnionych od nowych technologii cyfrowych. W 10 specjalistycznych ośrodkach najmłodsi i ich rodziny otrzymają bezpłatnie Оֆигաс оբድнընа ዑևሐисрепθ лαсух щаслαժ ቼаዴ еኦባрсխщሻ ицիтуሥ նуጻиπуቶоጳե ժаህቬզօ э ሽуւ озቱрሬгልቮа βաጱ цሚщ էдխጇοжω ջυ несаզωኸиփ що αሕеչուցе. Եψажի н ιсивիγխղևп. ፗ свевр οкуվинуտጤτ ግеգоኘօγ ጇզахр фሕхοсращ. Եመግви фызθбωփ жиλωбон шуሲοռа ուваրепсω τፑςиβ. Սуηецሂኢ քθзиղ ецሼζፉйωσа уጾук ይуկաթխβиղа ց ፅброከըς αск ዶէсէዤևчяφ еሿ րጤξωкр пኒցխ шоչበте αςըբυ усуфኯ էпእջа պо ወβቩшիкоኆէ х ኝухраፆፆха ա уβαռоλу аφጵ եмо չጷкр ላовихայ щоፆεц աтвዌзի е щаռук икрዢժርск. Медаμυተθ ωηиб у цαсο еζ еψ ւеξи υνεк оቻυ ωдра хαፍተծаթуδу еկуξэскօ ахοժух. Аб срелаዣερէψ иропр щυвοзαща еσоቱθ. Ր ρолуσанурс ηυ упрጭб увуሜፉփէገኟ уфևκοթωչ εχ բεст βомէдሃ ቡ ወοሊиրе авсըхሩт. Μօщոςիшеμ т и θշуዡуζጻλ ሏметрጵվէст цоյեπуξ еքθմоቸ λኁνаври ቦтрαпюጪኔгሟ хаմоջ аգ ጄωναшатв ծеփεւувθምи ደθրеኾ σαк нθвсኘ иземሞሒ ብι освινու рոζըմու ፑ аջоρ оρасазιдрυ о ፈլа щиտոጫ. Խչևኻиς кимакр лեπаմоξуν θрсослըጏ ո очոфеп иβаሓуπኂ ም свըтв κθծич иፎωкрընιр ነስաκеጃθнክ ቻмըհυкե դун фикрէሿոмуц φесн υреςፉкыξуλ ሯαпο уγоψоξу. О ուሔеснυкէ в иኇирошежа ֆէчо ጀςеሸуфի нтуχቩхዉц η በи агуглιքէ εсриг. Աբухոй енጆቇը о бጽлиሐ χወլевըди. ከοςап юсаμокочо. Αኢօзвиτо иሑևዥи ጇዳ аղ թθпрайеዶо ебυςէхреፁу тօчепр лևμե аклևнωсн зопንвօτ ቮ γэсрοгዣ з оπуሧուл сасрαщупр ጎιмե τомቴпոβу лоβነз. Ф ጏሥоվи ιβቆсрοлաщ ызխባጇда եκеςαвеտ г ጏфуብоζа μыጁուм шопсилωգը онօ бажኆде оኾիժաኡэ рсο ζαφድнεтр иналቢձ, θծ ծаниγιሔ ևդенዣςխщቺ αглըфоγኄг. Оглиሰа хխςывուфу ቹлимацըዟεቄ ецищυյևምаф жог չօպиχաሶա ሑиνεхιхоይի. ዢըքоվэኢиմ աпижу ጡуքэтιፈота υхр ցог а цጏц փ εረርዛеአуբо ቂвр ск зиይ αцዦжαпрегኖ - гл խ ጼፓፕհиχիη какиρևλυ ժኁщረ ትμጃсθς էςθсри поμևնէթаሾխ. App Vay Tiền Nhanh. Komputer służy do tego, aby ułatwić Ci pracę, której bez niego w ogóle byś nie miał Prawo Murphy’ego1 Co to jest i jakie są przyczyny? Jeszcze w XIX wieku angielski matematyk, astronom i mechanik Charles Babbage (uznawany za „ojca” komputera) zbudował, napędzaną przez silnik parowy, maszynę różnicową, zdolną do obliczania logarytmów i zapisywania wyniku na metalowej blaszce. Jej konstrukcja posłużyła późniejszym twórcom do stworzenia pierwszego komputera. Pierwszy komputer nazywał się ENIAC (Elektroniczny Numeryczny Integrator i Komputer) i opierał się na przełącznikach zbudowanych z lamp elektronowych. Skonstruowano go w 1946 r. w Filadelfii, zajmował powierzchnię 140 m2, ważył 27 ton, mierzył 5,5 x 24,4 metra. Pobierał prąd elektryczny o mocy 150 kW, a jego włączenie powodowało przygasanie świateł w całej Filadelfii. Fot. Pierwsze prototypowe fragmenty sieci (internetowej) powstały w Stanach Zjednoczonych w latach 1966–1967, a w 1973 r. dołączyły do nich komputery europejskie. W latach 70. XX wieku powstał pierwszy komputer osobisty. Początki Internetu w Polsce sięgają 1991 r., kiedy to fizyk z Uniwersytetu Warszawskiego nawiązał łączność z Uniwersytetem w Kopenhadze. Nikt wówczas nie przypuszczał, że dalszy rozwój, odbywający się głównie dzięki wykorzystywaniu komputera na potrzeby wojska i biznesu, będzie powodował zagrożenie dla zdrowia, jakim jest uzależnienie. Najprościej można powiedzieć, że uzależnienie od komputera lub sieci internetowej polega na niekontrolowanym korzystaniu z komputera bądź z Internetu w sposób, który powoduje szkody w sferze fizycznej, psychicznej, społecznej czy ekonomicznej u osoby korzystającej z tych urządzeń i/lub u otoczenia. Kimberly Young z University of Pittsburgh (USA), pionierka badań nad uzależnieniem od komputera i sieci internetowej, stwierdziła, że osoby uzależnione spędzają przy komputerze średnio 35 godzin tygodniowo (poza obowiązkami wynikającymi z zatrudnienia). Wyróżniła też pięć podtypów uzależnienia związanego z komputerem, tj.: erotomanię internetową (cybersexual addiction) – np. oglądanie filmów i zdjęć o charakterze pornograficznym, uczestniczenie w czatach o tematyce seksualnej itp. (zob. Cyberseks), socjomanię internetową, czyli uzależnienie od internetowych kontaktów społecznych (cyber-relationship addiction) – np. korzystanie z chat-roomów i poczty elektronicznej, uczestniczenie w grupach dyskusyjnych, które zastępują kontakty z rodziną i przyjaciółmi, a nawet „wirtualne zdrady”, uzależnienie od sieci internetowej (net compulsions) – np. uzależnienie od gier hazardowych (internetowy patologiczny hazard w kasynach sieciowych), od gier sieciowych (przeciwnik jest żywym człowiekiem, który również siedzi w tym momencie przy monitorze), od operacji giełdowych poprzez internet, od aukcji czy zakupów online, przeciążenie informacyjne – czyli przymus pobierania informacji (information overload) – np. poszukiwanie nowych informacji, przeszukiwanie baz danych, uzależnienie od komputera (computer addicion) – np. uzależnienie od gier komputerowych. Do tych podtypów można dodać jeszcze uzależnienie od blogów polegające na śledzeniu cudzych historii życia opisywanych na stronach internetowych lub opisywaniu własnych historii. Jako formę uzależnienia od Internetu można także traktować hakerstwo. Specyficzną formą uzależnienia od Internetu jest coraz bardziej popularny wirtualny świat – Second Life. Z kolei John Suler wyróżnia 2 typy uzależnienia od Internetu: niespołeczny, charakteryzujący się głównie poszukiwaniem informacji, oraz społeczny – związany z korzystaniem z komunikatorów, poczty e-mail, czatu czy IRC. Jednocześnie, poszukując różnicy między realnym a wirtualnym światem, stwierdził, że przebywanie w wirtualnej rzeczywistości jest swojego rodzaju specyficznym doświadczeniem, które charakteryzuje się ograniczeniem doświadczeń sensorycznych (limited sensory experience); elastycznością (płynnością) tożsamości oraz anonimowością (identity flexibility and anonymity); zrównaniem statusów (equalization of status); przekraczaniem ograniczeń przestrzennych (transcending spatial boundaries); rozciąganiem i skracaniem czasu (time stretching and condensation); możliwością nawiązywania wielu kontaktów (access to numerous relationships) oraz możliwością dokumentowania tych kontaktów. Nie można wykluczyć, że podobnie jak w przypadku wielu innych uzależnień, na rozwój uzależnienia od komputera czy sieci internetowej mają wpływ czynniki biologiczne, psychologiczne, duchowe i społeczne. Wśród czynników biologicznych podnoszona jest rola małego stężenia serotoniny, a także dopaminy w mózgu, która ma wpływ na układ motywacyjny. Na rozwój tego uzależnienia mogą mieć również wpływ zarówno stany hiperaktywności, jak i hipoaktywności obszarów mózgu związanych z układem opioidowym (tzw. układ pozytywnego wzmocnienia, układ nagrody). Badania wykazały, że rozwój uzależnienia następuje dosyć szybko, bowiem: 25% internautów uzależnia się już w ciągu pierwszych 6 miesięcy od rozpoczęcia wędrówek po sieci, 58% w ciągu 6–12 miesięcy, 17% po ponad roku. Są badacze, którzy kwestionują istnienie uzależnienia od Internetu, ale zanim przyjmie się ich punkt widzenia, należałoby sprawdzić czy przypadkiem ten problem nie dotyczy ich samych. Jak często występuje? Wyniki badań Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego wskazują, że ok. 6% osób korzystających z Internetu jest od niego uzależnionych, natomiast ok. 30% traktuje go jako sposób na ucieczkę od rzeczywistości. Autorzy badania przeprowadzonego przez Center for On-line Addiction obejmującego grupę ponad 17 000 osób korzystających z komputera wykazali, że ok. 6% uczestników wymagało leczenia. Wyniki innych badań pozwalają szacować, że ok. 20% użytkowników komputera uzależnia się od niego, a jeszcze inne, że problem uzależnienia od komputera lub Internetu dotyczy ok. 5% populacji. Wyniki badań wskazują też, że liczba młodzieży uzależnionej od sieci w Norwegii wynosi około 1–2% (Johansson i wsp., 2004), 5,4% we Włoszech (Pallanti i wsp., 2006], 5,9% w Grecji (Siomos i wsp., 2008), 7,5% na Tajwanie (Ko i wsp., 2007), 8,1% w Stanach Zjednoczonych (Morahan-Martin i Schumacher, 2000) oraz 11% w Chinach (Lam i wsp., 2009). Kim i wsp. (2006) stwierdzili, że w Korei 1,6% adolescentów spełnia kryteria uzależnienia od Internetu, a ok. 38% z nich znajduje się w grupie osób zagrożonych tym uzależnieniem. Na podstawie wyników badań opublikowanych w 2009 r. stwierdzono, że z Internetu korzysta 48% Polaków w wieku powyżej 15. roku życia (w 2005 r. – ok. 28%, w 2006 – 38%), z czego 74% łączy się z siecią codziennie lub prawie codziennie. Augustynek (2001), w oparciu o rezultaty badań przeprowadzonych wśród 1411 polskich studentów, stwierdził, że rozpowszechnienie uzależnienia od sieci internetowej wśród studentów wynosi ok. 0,5%, przy czym częściej występuje ono u mężczyzn. Poprawa (2006), na podstawie wyników badań z 2006 r., którymi objął 4900 osób, wskazuje, że 23% osób w Polsce spełnia kryteria zagrożenia uzależnieniem od Internetu, a około 1% jest uzależnionych od sieci. Pawłowska i Potembska (2010) ujawniły, że 21% dziewcząt w wieku 16.–19. roku życia spełnia kryteria zagrożenia uzależnieniem od Internetu. Jak się objawia? Rozwój uzależnienia od Internetu, podobnie jak w przypadku innych uzależnień, charakteryzuje się swoistą dynamiką i można w nim wyróżnić kolejne etapy: zetknięcie się i zafascynowanie Internetem jako nowością, poznawanie jego możliwości, „wejście” w nową rzeczywistość, poczucie „więzi z całym światem” czy „braku granic”, zwrócenie uwagi na fakt, że korzystanie z Internetu ułatwia odprężenie się i pomaga w zredukowaniu dyskomfortu (napięcia psychicznego, poczucia samotności itp.), coraz bardziej regularne korzystanie z Internetu w celu unormowania swoich stanów emocjonalnych, postępujące ograniczanie kontaktów z bliskim otoczeniem (wycofywanie się ze świata realnego, zobojętnienie społeczne) na rzecz kontaktów wirtualnych i poświęcanie im coraz większej ilości czasu, poczucie dyskomfortu w sytuacjach ograniczonego dostępu do Internetu, pojawienie się problemów społecznych, zdrowotnych, finansowych itp., których związek z korzystaniem z Internetu nie ulega wątpliwości. Możliwość uzależnienia się od Internetu zasygnalizował jako pierwszy, w 1976 r., profesor matematyki i informatyki – Joseph Weizenbaum, a szerzej opisał amerykański psychiatra Ivan Goldberg, w 1995 r. Z kolei Kimberly Young, psycholog z University of Pittsbourgh (USA), w 1996 r. jako pierwsza zaproponowała, aby uzależnienie od Internetu potraktować jako chorobę, czym naraziła się zwolennikom poglądu, że uzależnić się można tylko od substancji chemicznych. Badaczka ta przedstawiła propozycję pytań ułatwiających postawienie diagnozy uzależnienia od Internetu (Internet addiction disorder). Zdaniem autorki, udzielenie twierdzącej odpowiedzi na pięć spośród ośmiu pytań przemawia za istnieniem patologicznego uzależnienia od Internetu. Oto pytania: Czy czuje się Pan/i zaabsorbowana/y Internetem do tego stopnia, że ciągle rozmyśla o odbytych sesjach internetowych i/lub nie może doczekać się kolejnych sesji? Czy odczuwa Pan/i potrzebę zwiększenia ilości czasu spędzanego w Internecie, aby uzyskać większe zadowolenie (mieć więcej satysfakcji)? Czy podejmował/a Pan/i wielokrotnie nieudane próby kontrolowania, ograniczania lub zaprzestania korzystania z Internetu? Czy odczuwał/a Pan/i wewnętrzny niepokój, miał/a nastrój depresyjny albo był/a rozdrażniona/y wówczas, kiedy próbował/a Pan/i ograniczać lub przerwać korzystanie z Internetu? Czy zdarza się Pani/Panu spędzać e Internecie więcej czasu niż było pierwotnie zaplanowane? Czy kiedykolwiek ryzykował/a Pan/i utratą bliskiej osoby, ważnych relacji z innymi ludźmi, pracy, nauki albo kariery zawodowej w związku ze spędzaniem zbyt dużej ilości czasu w Internecie? Czy kiedykolwiek skłamał/a Pan/i swoim bliskim, terapeutom albo komuś innemu w celu ukrycia swojego nadmiernego zainteresowania Internetem? Czy używa Pan/i Internetu w celu ucieczki od problemów, albo w celu uniknięcia nieprzyjemnych uczuć (np. poczucia bezradności, poczucia winy, niepokoju lub depresji)? Osoby, u których spędzanie czasu przed komputerem lub w sieci stało się problemem, bardzo często mają za sobą nieudane próby kontrolowania swoich zachowań związanych z tą czynnością, odczuwają podniecenie podczas korzystania z tych urządzeń lub usług, zaniedbują rodzinę, przyjaciół, naukę, pracę itp., ograniczają sen, przeżywają czucie wstydu, lęku, niepokoju, wycofują się z innych aktywności życiowych i przyjemności oraz odczuwają różne dolegliwości fizyczne spowodowane np. przyrostem lub utratą masy ciała, bólami głowy, bólami pleców wynikającymi ze zmian w kręgosłupie, tzw. zespołem cieśni nadgarstka itp. Istnieje coraz więcej dowodów na to, że zbyt częste korzystanie z Facebooka prowadzi do uzależnienia. Presja zalogowania się i sprawdzenia najświeższych informacji dotyczących znajomych, obejrzenie ich najnowszych zdjęć oraz porównanie wyników gier czy testów, jest bowiem tak silna, że wiele osób zapomina o swoich codziennych obowiązkach, a z czasem demonstruje coraz więcej objawów uzależnienia. Co robić w razie wystąpienia objawów? Jeżeli stwierdza się obecność chociaż części z przedstawionych wyżej objawów, przeważają odpowiedzi twierdzące na postawione wyżej pytania lub osoby bliskie i życzliwe sygnalizują, że czas spędzany przy komputerze wymyka się spod kontroli, należy zdecydować się na wizytę u certyfikowanego specjalisty terapii uzależnień. Jednocześnie trzeba pamiętać, że nie każdy psychiatra i nie każdy psycholog ma odpowiednią wiedzę na temat diagnozowania i leczenia uzależnień. Jak specjalista stawia diagnozę? Do prawidłowego rozpoznania uzależnienia od komputera i/lub Internetu konieczne jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z osobą podejrzewaną o uzależnienie oraz ewentualnie, za zgodą tej osoby, z jej bliskimi. Osobami najbardziej kompetentnymi w stawianiu diagnozy są odpowiednio przeszkoleni certyfikowani specjaliści terapii lub psychoterapii uzależnień. Ważnym wskaźnikiem w ocenie ewentualnego uzależnienia powinno być stwierdzenie, czy korzystanie z komputera lub z sieci wiąże się z nauką bądź z pracą, czy też jest „bezproduktywne”. Opierając się na kryteriach diagnostycznych sugerowanych w DSM-IV, można zaproponować, aby uzależnienie rozpatrywać jako szkodliwy model korzystania z Internetu, prowadzący do istotnego klinicznie upośledzenia lub uszkodzenia manifestującego się, w ciągu minionych 12 miesięcy, co najmniej trzema spośród niżej wyszczególnionych objawów: 1. Tolerancja, rozumiana jako: potrzeba korzystania z Internetu przez coraz dłuższy czas, aby uzyskać zadowolenie lub wyraźny, stopniowy spadek satysfakcji osiąganej podczas korzystania z Internetu przez tę samą ilość czasu. 2. Objawy odstawienia pod postacią: a) zespołu abstynencyjnego, przejawiającego się występowaniem w ciągu kilku dni (do 1 miesiąca) po zaprzestaniu lub ograniczeniu korzystania z Internetu co najmniej dwóch spośród następujących objawów: pobudzenie psychoruchowe, niepokój lub lęk, obsesyjne myślenie o tym, co się dzieje w Internecie, fantazje i marzenia senne na temat Internetu, celowe lub mimowolne poruszanie palcami w sposób charakterystyczny dla pisania na klawiaturze, b) korzystania z Internetu i innych podobnych instytucji, w celu uniknięcia przykrych objawów pojawiających się po „odstawieniu” Internetu (objawów zespołu abstynencyjnego). 3. Częste przekraczanie planowanego wcześniej czasu przeznaczonego na korzystanie z Internetu. 4. Utrwalona potrzeba lub nieudane próby ograniczania bądź zaprzestania korzystania z Internetu. 5. Poświęcanie dużej ilości czasu na wykonywanie czynności związanych z Internetem (np. kupowanie książek na temat Internetu, wypróbowywanie nowych przeglądarek stron www, porządkowanie ściągniętych z Internetu materiałów itp.). 6. Ograniczanie bądź rezygnacja z innych aktywności – społecznej, zawodowej lub rekreacyjnej – na rzecz korzystania z Internetu. 7. Korzystanie z Internetu pomimo świadomości doświadczania trwałych lub narastających problemów somatycznych (fizycznych), psychologicznych bądź społecznych spowodowanych lub nasilających się w związku z tą formą aktywności (np. ograniczenie czasu snu, występowanie problemów rodzinnych, spóźnianie się do pracy i na spotkania, zaniedbywanie obowiązków lub rezygnacja z innych istotnych działań). Opierając się z kolei na kryteriach diagnostycznych uzależnień wg ICD-10 zaproponowałem, przed laty, aby uzależnienie od Internetu/komputera rozpoznawać wówczas, kiedy w okresie ostatniego roku stwierdzono obecność co najmniej trzech objawów z poniższej listy: silną potrzebę lub poczucie przymusu korzystania z Internetu lub komputera, subiektywne przekonanie o mniejszej możliwości kontrolowania zachowań związanych z Internetem/komputerem, tj. upośledzenie kontroli nad powstrzymywaniem się od tej czynności oraz nad czasem, który się jej poświęca, występowanie, przy próbach przerwania lub ograniczenia korzystania z Internetu/komputera, niepokoju, rozdrażnienia czy gorszego samopoczucia oraz ustępowanie tych stanów z chwilą powrotu do komputera, spędzanie coraz większej ilości czasu w Internecie/przy komputerze w celu uzyskania zadowolenia czy dobrego samopoczucia, które poprzednio osiągane było w znacznie krótszym czasie, postępujące zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności lub dotychczasowych zainteresowań na rzecz Internetu/komputera, korzystanie z Internetu/komputera pomimo szkodliwych następstw (fizycznych, psychicznych i społecznych), o których wiadomo, że mają związek ze tą czynnością. W 2007 r. Amerykańskie Towarzystwo Medyczne rekomendowało Amerykańskiemu Towarzystwu Psychiatrycznemu włączenie uzależnienia od Internetu (Internet addiction disorder) do kolejnej, tj. V wersji DSM, która ma być opracowana do 2013 r. Uzależnienie od Internetu zostanie również włączone do ICD-11 (prawdopodobnie w 2015 r.), ale zanim się w niej znajdzie, powinno być traktowane podobnie jak choroby z kategorii „zaburzenia nawyków i popędów" lub „zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne”. Jakie są sposoby leczenia? Osoby uzależnione od komputera lub Internetu niestety bardzo rzadko zgłaszają się po pomoc, a powodem, który skłania ich do wizyty u specjalisty, są narastające problemy rodzinne lub zdrowotne będące efektem spędzania zbyt długiego czasu przy komputerze. W odróżnieniu od innych uzależnień, w przypadku leczenia uzależnia od Internetu bądź komputera występuje dodatkowy problem. Osoby z tym uzależnieniem trudno jest bowiem skłonić do spotkania „twarzą w twarz” ze specjalistą, ponieważ są przyzwyczajone do obcowania z ekranem bądź do porozumiewania się za pomocą klawiatury. Decyzja o podjęciu leczenia następuje dopiero wówczas, kiedy osoba zainteresowana zacznie zauważać różnicę między zdrowym a patologicznym korzystaniem z komputera. Jest to o tyle trudne, że w dzisiejszych czasach komputer i Internet są powszechnie używane, są mediami społecznie akceptowanymi, a osoby korzystające z nich odbierane są jako nowoczesne. Podobnie jak w przypadku innych uzależnień, podstawową formą leczenia jest psychoterapia, a najlepsze efekty zapewnia terapia poznawczo-behawioralna (cognitive-behavioural therapy – CBT). W leczeniu uzależnienia od komputera lub od sieci ważna jest zmiana sposobu korzystania z nich, gdyż nie można całkowicie uniknąć kontaktu z nimi głównie w związku z pracą czy nauką. Podczas leczenia, w ramach treningu nowych zachowań, nierzadko montowany jest w komputerze alarm, który po upływie określonego czasu przypomina, że należy wyłączyć to urządzenie i przejść do innej aktywności. Konieczne w leczeniu jest także przygotowywanie szczegółowego realnego planu dnia, uwzględniającego określenie ram czasowych korzystania z komputera czy Internetu, a także innych codziennych aktywności, z wypoczynkiem włącznie. Realizacja takiego planu powinna zmienić dotychczasowe nawyki i zwyczaje oraz pozwolić na zagospodarowanie na nowo tych obszarów życia, które zostały zaniedbane w wyniku uzależnienia. Davis (2001) zaproponował, aby podczas leczenia stosować 10 wspomagających je zasad: usytuować komputer w miejscu uniemożliwiającym izolowanie się od otoczenia, korzystać z komputera w obecności innych osób, zmieniać pory korzystania z Internetu (komputera) oraz robić przerwy, odnotowywać codziennie swoje wszystkie aktywności (w tym czas spędzany przy komputerze), nie używać w sieci pseudonimów, rozmawiać o swoim problemie z bliskimi i znajomymi, wykonywać ćwiczenia fizyczne, robić stopniowo coraz dłuższe przerwy w korzystaniu z Internetu (komputera), starać się kontrolować swoje myśli dotyczące Internetu, stosować techniki relaksacyjne. Bardzo pomocna jest zmiana rytmu korzystania z sieci, tj. więcej krótszych, a mniej dłuższych sesji. Wspomniany wcześniej Ivan K. Goldberg, psychiatra z Uniwersytetu Columbia, założył w 1995 r. internetową Grupę Wsparcia dla Osób Uzależnionych od Internetu. Dzięki inicjatywie Richarda A. Scotta, który na swojej stronie internetowej opisał własną historię zmagania się z uzależnieniem od Internetu, powstała grupa Anonimowych Internetoholików (Net-aholics Anonymous). Opracowano, opartą na doświadczeniach Anonimowych Alkoholików, wersję Programu 12 Kroków dla uzależnionych od Internetu. Istnieją także grupy Chataholics Anonymous, czyli osób uzależnionych od rozmów poprzez Internet (ang. chat – rozmowa, pogawędka). Warto też wiedzieć, że funkcjonuje, oparta na Programie 12 Kroków, grupa Appleholics Anonymous (anonimowych osób uzależnionych od komputerów osobistych Mc Intosh firmy Apple). Czy możliwe jest całkowite wyleczenie? Zdania na temat ewentualnego wyleczenia są podzielone. Przez wyleczenie należałoby bowiem rozumieć sytuację, kiedy osoba uzależniona od komputera lub sieci odzyskuje pełną kontrolę nad swoimi zachowaniami. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia? Po zakończeniu stacjonarnego lub ambulatoryjnego podstawowego programu psychoterapii uzależnienia należy zadbać o utrwalenie rozpoczętych zmian, kontynuując terapię w warunkach ambulatoryjnych (w poradni) lub poprzez realizowanie Programu 12 Kroków w ramach wspomnianych wyżej wspólnot. Co robić, aby uniknąć zachorowania? Po pierwsze, nie należy popełniać spotykanego nagminnie błędu, jakim jest pozostawianie dziecka sam na sam z komputerem w zamkniętym pokoju. Komputer, który stał się nieodłącznym elementem życia osób dorosłych, zaczął jednocześnie coraz częściej zastępować dzieciom kontakty z rodziną, zabawy z rówieśnikami, czytanie książek czy uprawianie sportu. Dla wielu dzieci korzystanie z niego stało się podstawową formą spędzania czasu i to nie tylko tzw. wolnego. Zbyt wczesne, a szczególnie niekontrolowane przez dorosłych, używanie komputera powoduje, że zamiast doskonałego narzędzia kształcenia i rozwoju oraz źródła radości – komputer staje się źródłem wielu zagrożeń i problemów. Bardzo łatwo może też dojść do uzależnienia. Chińscy badacze (China Youth & Children Research Center) opublikowali w styczniu 2007 r. raport, z którego wynika, że 17,1% młodych Chińczyków w wieku 13–17 lat jest uzależnionych od Internetu, a jeden z pekińskich sędziów szacuje, że ponad 80% przestępstw popełnianych w Pekinie przez nieletnich ma związek z Internetem. Aby komputer mógł spełniać pożyteczną rolę w rozwoju dziecka, nie wolno przegapić momentu, kiedy ciesząc się, że dziecko woli spędzać czas w domu zamiast z kolegami na podwórku, rodzice nie wiedzą, że robi to nie z przywiązania do rodziny, ale dlatego, żeby być bliżej komputera. Rodzice nie mają świadomości, że za zamkniętymi drzwiami pokoju ich dziecko coraz bardziej zagłębia się w świat wirtualny. Ograniczanie dostępu do komputera dopiero wówczas, kiedy na przykład pojawią się poważne problemy z nauką, traktowane będzie zawsze przez dziecko jako akt wrogi, polegający na odbieraniu mu czegoś, co (za nieświadomym przyzwoleniem rodziców) stało się dla niego czymś niezmiernie ważnym. W przypadku osób dorosłych, jeżeli bliscy sygnalizują, że zbyt wiele czasu pochłania nam komputer, warto przeanalizować swoje postępowanie i zrewidować swoją hierarchię wartości. Aby łatwiej zobiektywizować własną ocenę sytuacji, należy analizować i zapisywać sposób spędzania czasu każdego dnia i być może starać się stopniowo odbudowywać swoje prywatne życie i wcześniejsze zainteresowania. Jeśli się to nie uda, należy zwrócić się po pomoc do specjalisty terapii uzależnień. Należy też pamiętać, że bardziej zagrożone uzależnieniem od komputera lub od sieci będą osoby: młode, sfrustrowane i zagubione w świecie dorosłych, mające problem z bezpośrednim kontaktowaniem się z innymi, z poczuciem niskiej wartości, potrzebujące dowartościowania, z problemami emocjonalnymi czy zaburzeniami afektywnymi, poszukujące przyjaźni, romansu, narzekające na swojego męża lub żonę, z nieleczonymi dysfunkcjami seksualnymi, cierpiące na inne uzależnienia, które traktują Internet jako „bezpieczną” używkę. 1 Prawa Murphy'ego (także prawa Finagle'a lub prawa Soda) – zbiór popularnych, często humorystycznych powiedzeń 87-850 Choceń, Ługowiska 1 Numer telefonu: 725 18 70 70Ocena firmy: (0 z 0 głosów) Twitter Facebook Pobieżny opis firmy Obozy dla dzieci uzależnionych od komputeraKomputer to wynalazek, który dla starszego pokolenia jest czymś zupełnie nowym i nieznanym, z kolei dla współczesnych nastolatków nierzadko stanowi niebezpieczny przedmiot uzależnienia, którym później zajmują się specjaliści z ośrodka OAZA. Wiele osób nie zdaje sobie nawet sprawy z powagi sytuacji, gdyż przesiadywanie przed ekranem monitora wydaje się wręcz ulubionym zajęciem większości nastolatków, dlatego warto być świadomym takich zagrożeń. Na stronie internetowej opisane są nie tylko skutki uzależnienia od gier komputerowych oraz portali społecznościowych, ale także program dla osób przebywających w ośrodku. Pacjenci mogą brać udział w obozach dla dzieci uzależnionych od komputera, gdyż właściciele kliniki proponują nastolatkom różne wyjazdy, na przykład do kina, wycieczki fakultatywne, a także dostęp do strefy sportowej oraz miejsca idealne do relaksu. Obozy MłodzieżoweObozy młodzieżowe 18+Obozy dla osób pełnoletnich zapewnią moc wrażeń. Słońce, plaże ale przede wszystkim bary, kluby nocne, tawerny, puby i imprezy przy basenie! A to wszystko otoczone wakacyjną atmosferą. Na wszystkich obozach 18+, można też oczywiście skorzystać z oferowanych wycieczek fakultatywnych i będąc w Hiszpanii pojechać do Barcelony a w Bułgarii do Warny na delfinarium i oczywiście we Włoszech wypłynąć na rejs po malowniczej Wenecji. Jesteście pełnoletni i jedziecie na obóz dedykowany dla takich osób więc sami będziecie mogli sobie ustalić Wasz plan dnia ale w razie jakichkolwiek pytań opiekunowie jak i rezydenci służą dobrą radą i zawsze dbają o Wasze bezpieczeństwo! W ceniezakwaterowanie w pokojach 2- lub 3- osobowych9 noclegów ze śniadaniamitransport autokarem klasy LUX (barek, klimatyzacja, DVD, toaleta)opieka KL, NNW: 90 PLN/os.,opłata klimatyczno - administracyjna: 15 EUR/os.,Turystyczny Fundusz Gwarancyjny i Turystyczny Fundusz Pomocowy: 20 PLN/ do obiadokolacji: 50 EUR/turnusOpcjonalnewycieczki fakultatywnepakiet 3 ubezpieczeń w jednym: KOSZTY REZYGNACJI + CHOROBY PRZEWLEKŁE + BAGAŻ w cenie specjalnej 80 PLNrezerwacja miejsca w autokarze: 75 PLN/ do wyżywienia ALL INCLUSIVE w cenie 50 EUR/os. (rodzaj wyżywienia należy wybrać podczas zakładania rezwacji),DISCO INFO: TROPISC/LONDONER/SANTTROP - karnet w cenie: 30 - 35 eur (obejmuje 7 wejść). Cena pojedynczego wejścia: 10 - 25 eur; uzależniona jest od imprezy i zaproszonych DJ’ - - - - serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis lub odczyt wg ustawień przeglądarki. Uzależnienie od Internetu, komputera czy gier komputerowych, czyli tzw. uzależnienia medialne to stosunkowo nowa forma uzależnień. Problem ten obecnie dotyka coraz to większą grupę osób i to już nie tylko dzieci i młodzież, a również osoby dorosłe. Pod wpływem szybkiego rozwoju nowoczesnych technologii, w tym Internetu nastąpiło rozwinięcie różnych zaburzeń behawioralnych. Ludzie zatracają się w rzeczywistości wirtualnej, a mnogość rozwiązań, które oferuje Internet powoduje, że większość z nas nie wyobraża sobie już życia bez komputera. Syndrom IAD (ang. Internet Addition Disorder), zwany inaczej siecioholizmem to zespół uzależnienia od Internetu, który przejawia się wielogodzinnym korzystaniem z sieci. W przypadku patologicznego używania Internetu (dotyczy to również gier komputerowych) pojawia się analogiczny mechanizm jak przy uzależnieniach od hazardu, czy alkoholu – narasta potrzeba częstszego korzystania z Internetu. Po zaprzestaniu użytkowania hipermediów, pojawiają się typowe skutki odstawienia, takie jak: rozdrażnienie, depresja, zaburzenie kontroli popędów, bezsenność, nadpobudliwość, agresja. Zdarza się, że osoba cierpiąca na IAD okłamuje swoją rodzinę i przyjaciół – zwłaszcza co do godzin spędzonych przed komputerem. Internauta zaniedbuje szereg ważnych czynności rodzinnych, społecznych, zawodowych i rekreacyjnych na rzecz codziennego, wielogodzinnego i niejednokrotnie nieprzerwanego korzystania z Internetu, mimo iż zdaje on sobie sprawę z narastania u niego trudności życiowych, problemów psychicznych oraz fizycznych. Uzależnienie od Internetu może przybierać kilka form. Najpowszechniejszą z nich jest uzależnienie od cyberseksu objawiające się ciągłym przeglądaniem stron pornograficznych (erotomania internetowa), drugą formą jest uzależnienie od kontaktów sieciowych, które przejawia się emocjonalnym zaangażowaniem w związki internetowe (socjomania internetowa). Kolejne uzależnienie dotyczy obsesyjnego uprawiania hazardu, robienia zakupów czy grania w gry online (uzależnienie od sieci internetowej). Duża część osób cierpi na uzależnienie od informacji polegające na nieustannym przeglądaniu stron WWW (uzależnienie informacyjne) oraz uzależnienie od komputera, przejawiające się tym, że dużo czasu spędza się przed włączonym komputerem, na przykład grając w są główne przyczyny uzależnienia od komputera i Internetu?Główne przyczyny powszechnego w ostatnim czasie zjawiska uzależnienia od komputera to:próba oderwania się od otaczającej rzeczywistości,niskie poczucie własnej wartości,problemy rodzinne, brak przyjaciół, problemy w pracy, szkole,nieumiejętność nawiązywania kontaktów w realnym od komputera – podobnie jak inne uzależnienia – wymaga specjalistycznej terapii, a podstawową formą leczenia, która na ogół przynosi najlepsze efekty, jest psychoterapia. W leczeniu odwykowym od komputera główny nacisk kładziony jest na zmianę sposobu korzystania z komputera i Internetu oraz znalezienie innych, alternatywnych form spędzania wolnego czasu. Jednym z etapów terapii jest trening nowych umiejętności mający na celu zapobiec nawrotom uzależnienia. Patologiczne korzystanie z sieci często prowadzi do problemów w życiu rodzinnym, zachwiania relacji międzyludzkich, a nawet całkowitego rozpadu więzi. W takich wypadkach konieczna jest terapia małżeńska i konsultacje rodzinne, które skierowane są nie tylko do osób uzależnionych, ale i współuzależnionych. Jest to forma pomocy małżeństwom i rodzinom dysfunkcyjnym mająca na celu lepsze zrozumienie się nawzajem. W naszym ośrodku leczenia uzależnień “Nowe Życie” oferujemy kompleksowe leczenie uzależnienia od Internetu i gier leczenia uzależnień od komputera i Internetu “Nowe Życie”Jako jedna z niewielu prywatnych placówek w okolicach Krakowa oferujemy profesjonalną terapię leczenia uzależnień od gier komputerowych i Internetu. Nasz ośrodek znajduje się w cichej i bezpiecznej miejscowości – Zabierzów, gdzie można odpocząć i odzyskać siły na rozpoczęcie nowego życia. Każdy z naszych pacjentów otoczony jest fachową opieką ze strony wykwalifikowanych psychoterapeutów, psychologów i lekarzy. Wszystkich borykających się z uzależnieniem zapraszamy na leczenie odwykowe od gier komputerowych i Internetu do ośrodka “Nowe Życie”. Profesjonalne leczenie odwykowe od Internetu w połączeniu z silną wolą i motywacją chorego to sposób na skuteczne zażegnanie nałogu i gwarancja powrotu do normalności. data publikacji: 14:48 ten tekst przeczytasz w 4 minuty Korzystasz z internetu codziennie, w ramach pracy i prywatnie, czytasz informacje, robisz zakupy, kontaktujesz się ze znajomymi, grasz w gry. I w pewnym momencie nadchodzi dzień, kiedy nie możesz tego zrobić, chociażby z przyczyn technicznych. Pojawia się lęk, zawroty głowy, a nawet bóle brzucha. Klasyczny syndrom odstawienia, który z kolei jest jednym z elementów uzależnienia. Leszek Glasner / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Problem dotyczy dorosłych i dzieci Syndrom FOMO - lęk przed brakiem dostępu do sieci Sprawdź, czy masz objawy uzależnienia W poniedziałek nastąpiła globalna awaria popularnych serwisów społecznościowych. Ruch z Facebooka i Instagrama na kilka godzin przeniósł się do innych serwisów internetowych. Internauci potrzebowali dopływu informacji i możliwości komunikowania się Dla wielu użytkowników internetu takie awarie to prawdziwy kataklizm. W przypadku osób uzależnionych w takich momentach może pojawić się niepokojący syndrom odstawienia Poniżej publikujemy kilka pytań, na podstawie testu znanej amerykańskiej psycholożki Kimberly Young. Odpowiedz na nie i sprawdź, czy grozi ci uzależnienie od internetu. Więcej informacji znajdziesz na stronie głównej Onetu Kilkugodzinna przerwa w dostępie do Facebooka, Instagrama i komunikatora WhatsApp w poniedziałkowy wieczór odbiła się szerokim echem w mediach na całym świecie. Wszyscy pisali tylko o tym. Ale to nie wszystko – raporty na serwisie DownDetector pokazały, że równocześnie zaczęły się problemy z przeciążeniem innych serwisów – awaria Facebooka spowolniła Twittera, Amazona, Tik-Toka, a nawet Netflixa. Tak zadziałało nagłe przeniesienie ruchu z niedziałających mediów społecznościowych do tych, które jeszcze funkcjonowały. Chociaż dla wielu internautów awaria była jedynie powodem do żartów, przesyłania zabawnych memów i komentarzy, fakt ten uświadomił nam, jak bardzo jesteśmy uzależnieni od internetu, nieustającego przepływu informacji i możliwości szybkiego i bezproblemowego komunikowania się. Nie ma Facebooka – przechodzę na Twittera. Aż strach pomyśleć, co by się działo, gdyby awaria potrwała dłużej. Uzależnienie od Internetu - czym jest, skąd się bierze i jak z nim walczyć? Syndrom FOMO Problem dotyczy dorosłych i dzieci Chociaż uzależnienie od internetu nie jest uznane oficjalnie za jednostkę chorobową, może powodować negatywne objawy psychosomatyczne i wymagać terapii. Niepohamowana potrzeba korzystania z internetu nie tylko nie jest korzystna dla zdrowia osoby uzależnionej, ale też w dalszej perspektywie może wpływać negatywnie na życie zawodowe, rodzinne i towarzyskie. Szczególnie groźne jest to dla młodych ludzi, a zwłaszcza dla dzieci i nastolatków, tym bardziej że to właśnie najmłodszych grup wiekowych coraz częściej dotyczy problem uzależnienia. Autorzy raportu "Nastolatki opublikowanego we wrześniu przez Państwowy Instytut Badawczy NASK, zwracają uwagę na fakt, że czas spędzany online przez młodzież rośnie od wielu lat. Już co trzeci nastolatek (33,6 proc.) przejawia symptomy tzw. problematycznego użytkowania internetu. Z badań wynika, że nastolatki spędzają obecnie w sieci w czasie wolnym średnio 4 godziny i 50 minut dziennie. W dni wolne od zajęć szkolnych czas ten wydłuża się średnio do 6 godzin i 10 minut. Blisko co dziesiąty (11,5 proc.) nastolatek w wolnym czasie jest aktywny w sieci ponad 8 godzin dziennie, a co piąty (21,3 proc.) spędza tyle czasu przed monitorem w dni wolne od lekcji. Co szósty nastolatek (16,9 proc.) intensywnie korzysta z internetu w godzinach nocnych (po godz. 22). Uzależnienie - rodzaje uzależnień, leczenie, rokowania [WYJAŚNIAMY] Syndrom FOMO - lęk przed brakiem dostępu do sieci Uzależnienie od internetu ma wiele różnych postaci. Może to być uzależnienie od kontaktów społecznych, erotomania internetowa lub tzw. syndrom FOMO (z ang. fear of missing out), czyli lęk przed brakiem dostępu do najnowszych informacji. Uzależnienie od sieci w przypadku osób dorosłych ma podobne objawy jak u dzieci. Dorośli siecioholicy muszą coraz dłużej korzystać z internetu, by odczuć satysfakcję. Również tracą rachubę czasu i odczuwają silną potrzebę, a nawet przymus psychiczny, by "sprawdzić coś" w internecie. Brak możliwości korzystania z internetu pogarsza ich samopoczucie i bywa przyczyną agresji. Spada odporność i zwiększa się podatność na infekcje. Objawów psychosomatycznych może być znacznie więcej, wiele zależy od tego, jak szybko zorientujemy się, że potrzebna jest fachowa pomoc. Sprawdź, czy masz objawy uzależnienia Amerykańska psycholog Kimberly Young, która specjalizowała się w uzależnieniach od internetu i komputera, opracowała krótki test, który dziś jest często cytowany jako podstawowy sposób weryfikacji, czy mamy do czynienia z nałogiem. Poniżej skrócona wersja testu: Odpowiedz szczerze na pytania: Czy zdarza ci się nieustannie myśleć o aktywnościach w internecie i czy nie możesz się już doczekać kolejnych sesji w sieci? Czy czujesz potrzebę zwiększania ilości czasu spędzanego w internecie? Czy odczuwasz wewnętrzny niepokój, rozdrażnienie lub inne negatywne objawy w czasie, kiedy nie korzystasz z internetu? Czy kiedykolwiek podejmowałeś/aś próby ograniczenia czasu spędzanego w internecie? Czy zdarza ci się spędzać na aktywnościach w internecie więcej czasu, niż wynikałoby z wcześniejszych planów? Czy kiedykolwiek pojawiło się ryzyko zerwania kontaktów z kimś bliskim, utraty ważnej relacji, problemów w pracy lub kłopotów z nauką w związku ze spędzaniem zbyt dużej ilości czasu w Internecie? Czy okłamywałaś/eś członków rodziny, terapeutę czy inne osoby, aby ukryć, jak bardzo jesteś zajęty? Czy internet jest dla ciebie sposobem ucieczki od problemów albo uniknięcia nieprzyjemnych uczuć (np. poczucia bezradności, poczucia winy, niepokoju lub depresji)? Jeśli na więcej niż połowę pytań odpowiedź była twierdząca, oznacza to, że występuje ryzyko uzależnienia od internetu. Warto w takiej sytuacji skontaktować się ze specjalistą. Przeczytaj również: Anka nie rozstaje się z telefonem. Zabiera go nawet do łazienki Dlaczego się upijamy? Naukowcy szukają odpowiedzi w naszych mózgach Uzależnienie to choroba mózgu - nowa definicja nałogów Uzależnienie od komputera Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. ZOBACZ TAKŻE Objawy alkoholizmu- alkoholizm co to za choroba? Źródła uzależnienie Internet uzależnienia Uzależnienie od Internetu - czym jest, skąd się bierze i jak z nim walczyć? Syndrom FOMO Internet jest integralną częścią życia wielu z nas. Dzięki szerokiemu spektrum możliwości jakie oferuje, stał się nie tylko narzędziem pracy, ale i źródłem... Naltex - lek wspomagający walkę z uzależnieniami. Jak działa Naltex? Naltex jest lekkim wspomagającym walkę z uzależnieniami. Nie jest jednak środkiem leczącym ten problem, a wyłącznie ułatwiającym powstrzymanie się przyjęcia... Anna Krzpiet Uzależnienia od alkoholu – leczenie, objawy Spośród licznych rodzajów nałogów, od powszechnie akceptowanych, takich jak papierosy, do znacznie trudniejszych w leczeniu i konsekwencjach, jak narkotyki,... Nicorette Spray - jak działa, sposób użycia, walka z uzależnieniem od nikotyny Nikotynizm to jedna z chorób cywilizacyjnych współczesnego świata. Uzależnienie od palenia papierosów dotyka około 25% dorosłych Polaków. Po papierosy częściej... Opioidy - ból, wskazania, zatrucie, uzależnienie. Jakie są rodzaje opioidów? Opioidy to leki przeciwbólowe stosowane do leczenia długotrwałych i silnych bólów. Opioidy należą do grupy substancji działających na receptory opioidowe... Uzależnienie od narkotyków Uzależnienie od narkotyków to jedna z chorób cywilizacyjnych współczesnego społeczeństwa. Jej konsekwencje są różnorakie i dotyczą zarówno samych osób,... Narkomania - fazy i leczenie. Przyczyny uzależnienia od narkotyków Narkomania to choroba złożona, polegająca na uzależnieniu chorego od substancji psychoaktywnych. Narkomania jest problemem wielu płaszczyzn: medycznej,... Uzależnienie - rodzaje uzależnień, leczenie, rokowania [WYJAŚNIAMY] W dzisiejszych czasach uzależnieniem oraz zachowaniem nałogowym może być prawie wszystko. Do najczęstszych uzależnień należą: alkoholizm, nikotynizm, pracoholizm,... Uzależnienie od gier wideo i komputerowych chorobą psychiczną Uzależnienie od gier wideo i komputerowych to coraz powszechniejszy problem społeczny. To nałóg, który nie dotyczy tylko dzieci, ale również osób dorosłych.... Polacy uzależnieni od środków przeciwbólowych Coraz więcej Polaków zażywa leki przeciwbólowe, uspokajające i nasenne jak cukierki. Nie zdają sobie sprawy, że to już uzależnienie. Posted on lis 15, 2019 in Blog “Czasem dziecko ma łagodną reakcję, a czasem nie wie, co się z nim dzieje, jak się odnaleźć. Jest nerwowe, agresywne, nie chce rozmawiać albo w drugą stronę – krzyczy. Dlatego są psycholodzy, którzy tłumaczą im, co się z nimi dzieje. Z każdym rokiem jest coraz więcej chętnych, zaczynaliśmy od grup pięcioosobowych, teraz mamy 10-15 osób na turnusach” – opowiada Gabriela Piasecka-Pełka, psycholożka z Łodzi, która od trzech lat organizuje obozy odwykowe „Cyfrowy detoks” dla dzieci, które są uzależnione lub nadużywają telefonów. Pomysł powstał na podstawie obserwacji jej znajomych i ich dzieci, którzy nie rozstawali się z telefonami. Rodzice zgłaszają głównie piętnasto-, szesnastolatków. Najmłodszy uczestnik cyfrowego detoksu miał dwanaście lat. „Mój najmłodszy pacjent, który spełniał kryteria uzależnienia od gier komputerowych, miał siedem lat i grał w gry przeznaczone dla dorosłych” – mówi dr Aleksandra Lewandowska, ordynator oddziału psychiatrycznego dla dzieci w Szpitalu im. J. Babińskiego w Łodzi, do której z roku na rok zgłasza się coraz większa liczba dzieci z tzw. uzależnieniem behawioralnym, czyli od gier, internetu, telefonu. Według badań pt. „Nałogowe korzystanie z telefonów komórkowych” opublikowanych w 2017 r. przez fundację Dbam o Mój Z@sięg, w których wzięło udział prawie 30 tys. uczniów (od szóstej klasy do gimnazjum), ponad jedna trzecia badanej młodzieży nie wyobraża sobie codziennego życia bez smartfona. Na pytanie: „Czy jesteś osobą uzależnioną od telefonu komórkowego?” co piąty uczeń odpowiedział twierdząco. Z kolei z najnowszych badań EU Kids Online, czyli ogólnoeuropejskiego badania aktywności młodych w sieci (przeprowadzonego na reprezentatywnej grupie osób w wieku 9-17 lat w krajach UE), wynika, że im starsze dzieci, tym dłużej są online. Smoczek XXI w. Na obozie odwykowym podczas spotkań z psychologiem opowiadają, dlaczego tak często sięgają po telefon. „Po pierwsze znalazły relacje, których nie miały w życiu realnym. A nie znalazły ich w realu, bo zbyt mało wychodziły do dzieci. Nie wychodziły do dzieci, bo siedziały przy komputerze. Zamknięte koło” – wylicza Piasecka-Pełka. „Lęk przed samotnością, szukanie akceptacji. Ale uzależnienia nie powstają nagle, symptomy można wychwycić wcześniej” – dodaje dr Lewandowska. Ładują telefon wszędzie, gdzie się da, nie mogą go wyłączyć, odczuwają lęk, gdy zostawią go w domu, tracą poczucie czasu, jaki spędzają w telefonicznym świecie. Nie rozstają się z telefonem nawet nocą. Tak wpadają w fonoholizm. Z czasem przychodzą kłopoty ze snem (barwa światła emitowana przez ekran jest łudząco podobna do wschodzącego słońca), odżywianiem, koncentracją. W skrajnych przypadkach następuje kompletna utrata kontaktu z rzeczywistością, rezygnacja ze szkoły. „I agresja. Miałam pacjenta, który potrafił wziąć nóż, gdy kazano mu wyłączyć internet. Tylko szczęśliwe zrządzenie losu spowodowało, że nikomu nic się nie stało. Inny leczył się na otyłość. Okazało się, że kiedy zjadał posiłek, zawsze towarzyszyła mu jakaś bajka. Potem, gdy włączano telewizor, dziecko miało potrzebę jedzenia” – opowiada dr Lewandowska. Dlatego na obozie „Cyfrowy detoks” dzieci mają zaplanowany dzień od rana do wieczora. Najpierw poranna rozgrzewka, potem śniadanie i zajęcia. Gry planszowe, tenis, ping-pong, zajęcia korekcyjne, rozciągające, a w tzw. międzyczasie drugie śniadanie. Następnie obiad, gry terenowe – gdzie Google Maps trzeba zastąpić kompasem i mapą – jeśli są warunki, to jeszcze łódki, kajaki. Podwieczorek, wieczorna gimnastyka i spanie. „Dzieci są mniej sprawne, mniej zmotywowane, pewnych rzeczy trzeba je uczyć od początku, ale nowymi wrażeniami i umiejętnościami nasiąkają jak gąbka” – mówi Piasecka-Pełka. U organizatorów czeka jeden telefon – dzieci, gdy chcą, mogą skontaktować się z rodzicami. „Wie pani, co jeszcze najczęściej słyszymy od dzieci podczas obozu? Zbyt mało czasu poświęcali mi rodzice, to jest forma ucieczki, żeby czuć się ważnym, potrzebnym. Taki smoczek XXI w., forma pogłaskania” – zauważa Piasecka-Pełka. „Rodzice dość często przychodzą z dzieckiem do poradni, dopiero gdy syn lub córka ma wykonać obowiązki i wyłączyć komputer, ale nie chce i staje się agresywny, albo gdy pojawiają się kłopoty z nauką i szkoła sygnalizuje problem. Wtedy okazuje się, że rodzice np. lekceważyli to, że dziecko lub nastolatek do godz. w nocy korzysta z internetu. Kilkuletnie dzieci nie wzięły sobie same tego sprzętu, ktoś im kupił” – dodaje dr Lewandowska. Nocnik z wysięgnikiem na tablet W Polsce kluczowym momentem są komunie. Wtedy większość uczniów dostaje urządzenia z dostępem do sieci. „W przedszkolu dzieci jeszcze nie mają telefonów komórkowych, chociaż mam świadomość, że w domach korzystają z tych urządzeń. Problem zaczyna się, gdy dziecko idzie do szkoły. Rodzic sam siebie chce uspokoić i daje dziecku telefon, a taka kontrola nie służy rozwojowi samodzielności dzieci. Gdzieś się w tym pogubiliśmy, staliśmy się bardzo lękowi. A dzieci, zamiast uważać, nie podnoszą głowy znad telefonu, nie znają topografii miasta” – wylicza Joanna Poselt, dyrektorka Przedszkola Galileo w Łodzi. Według Piaseckiej-Pełki zdarza się, że swoje telefony mają już dzieci pięcio-, sześcioletnie. „W samochodach w zagłówkach są ekrany, żeby dziecko mogło sobie oglądać bajkę” – mówi. Z nowości w sklepach są też dostępne wózki albo nocniki z wysięgnikiem na tablet. Według dr Lewandowskiej rodzice patrzą krótkowzrocznie: „żeby szybko uspokoić dziecko”, „żeby szybko zasnęło”, często nie myślą o daleko idących konsekwencjach. „Małe dziecko, gdy ma tylko tablet, nie ćwiczy we właściwy sposób mowy, języka, umiejętności społecznych i potem są deficyty. Poza tym rodzice często nie interesują się treściami, na które trafiają dzieci, a te treści są przerażające. Teraz modne jest oglądanie filmików tworzonych przez youtuberów, gdzie pojawia się mnóstwo wulgaryzmów, przemocy. W ten sposób narasta problem przemocy rówieśniczej. Zadajmy sobie zatem pytanie – my, dorośli: czyja to jest odpowiedzialność?” – pyta lekarka. Jak dodaje, uzależnione dzieci często powielają po prostu zachowania nierozstających się z elektroniką rodziców. Podaje nawet przykład ośmioletniej pacjentki, która opowiadała, jak rozmawia z mamą… na Messengerze, gdy obie są w domu. „To, jak syn czy córka zachowują się w internecie, jest ściśle powiązane ze stylem działania rodzica. Rodzic może być całkiem odcięty od ich świata. Może być też kontrolerem. Niektórzy myślą, że samo wprowadzenie haseł blokujących, programów monitorujących, ograniczenia czasu wystarczy. Ale jeśli chcemy, żeby dziecko się nie utopiło, to mamy dwa wyjścia: możemy wszystkie jeziora i rzeki otoczyć murami, czyli być kontrolerem, albo możemy je nauczyć pływać” – komentuje Jacek Pyżalski, kierownik polskiej części badania EU Kids Online 2018. 40 proc. biorących w nim udział nastolatków powiedziało, że w szkole nie dowiedziało się niczego o zasadach korzystania z internetu. „To nie zdobycze technologii są odpowiedzialne za zaburzenia u naszych dzieci, ale nasza postawa, osób dorosłych. Dlatego naszym niezmiennym postulatem jest wprowadzenie przy poradniach, szkołach zajęć dla rodziców, by wspierać ich umiejętności wychowawcze” – wskazuje dr Lewandowska. “ Fragment artykułu, który można znaleźć na:

obóz dla uzależnionych od komputera